pokój Felixa

Felix Carter

Welcome nyggaz.

Felix Carter

Wszedł, rozjerzał się po pokoju i stwierdził, że mogło być gorzej. O wiele gorzej. Walnął walizki na łóżko. Sprawdziłstan gitary i cyfrówki po podrózy. Jego dwa skarby były całe, więc odetchnął z ulgą.

Camille Craven

Weszła, uwieszona na jego ramieniu. Kiedy zobaczyła stare łóżko wodne przyjaciela, zapiszczała jak dziecko.
- łłłłłłłłłiiii ! - wrzasnęła, rzucając się na nie. Po chwili usiadła na nim po turecku- Graaj!- rozkazała, celując palcem w gitarę. - Myslovitz chcę!

Felix Carter

Chwycił gitarę i szybko ją nastroił. Rozwalił się na podłodze i z przymknietymi oczami zaczął grać.
- Dla ciebie... mógłbym zrobić wszystko, co zechcesz powiedz tylko- nucił swoim charakterystycznym, lekko zachrypniętym głosem- naprawdę nsa dużo mnie stac.

Camille Craven

Opadła swobodnie na łóżko i oddała się muzyce.

Felix Carter

- To wszystko czego chcę, to wszystko czego mi brak. To wszystko, czego jaa ... nigdy nie będę miał- przeszedł do refrenu, wczuwając się maksymalnie. Ta pisoenka była cholernie i ewidentnie o nim.

Camille Craven

Kiedy skończył, zapadła krótka , przeszywająca ich ciała na wylot cisza. To była ich piosenka. Kiedyś, jakieś dwa lata temu byli razem i na okragło tego słuchali. Cam poczuła się niezrecznie na wspomnienie tamtych chwil.
- Możesz... jeszcze HappySad?

Felix Carter

Pokiwał głową. Starał się na nią nie patrzreć. Teraz byli przyjaciółmi i tak było lepiej.
- I może sama powiesz mi? Jak mam powiedziec to Tobie. Że już nie kocham Cię, nie chcę. Że kiedy patrze na to, jak jest już nie przechodza mnie dreszcze. Już nie brakuje mi powietrza. Już nie wołam jeszcze, jeszcze, jeszcze.

Camille Craven

- Jejku, nagraj płytę- oznajmiła głosem nie znoszącym sprzeciwu. Była oczarowana po raz setny. Kiedy śpiewał wydawał się innym Felix'em. Lepszym.

Felix Carter

- Nie ma sprawy...- westchnął, odkłądając gitarę na miejscę. Spojrzał na nią i uśmiechnął się smutno. To samo mówiła mu, kiedy byli razem. - Chyba lepiej będzie, jak sobie pójdziesz.

Camille Craven

Prawie zakrztusiła się powietrzem.
- C - coo ? Ty wyganiasz MNIE. Felixie Carter błąąąd- wyszczerzyła się - Zostaję.

Felix Carter

-Cam naprawdę.. myślę, że to nie jest najlepszy moment- powiedział, nawet na nia nie patrząc.

Camille Craven

Wzruszyła ramionami i wolno podniosła się z łóżka.
- Jak chcesz- rzuciła cicho i szybko podeszła do drzwi. Przez chwilę stała w progu. Obejrzała się przez ramię i przez moment na siebie patrzyli. Wyszła.